Hreinskilnislega svarið er að í raun voru ekki önnur
valnámskeið í boði á haustönn fyrir mann eins og mig. Námskeiðið var valið með
stuttum fyrirvara eftir spjall við galdrakonuna Ásdísi Hrefnu (sem vildi
reyndar helst setja mig í annað námskeið) og það var ekki fyrr en eftir að hafa
valið námskeiðið sem ég fór að skoða út á hvað það gengur.
Þá kom á daginn að mér veitir bara ekkert af því sem hér er
að finna! Ég stundaði dálítið sem kallast “apprenticeship of observation” í
vettvangsnámi mínu 2006-7 og var þá svo heppinn að fá gríðarlega skipulagðan,
faglega flottan og krefjandi leiðsagnarkennara. Mín eina (og stutta) reynsla af
því að þiggja leiðsögn er því mjög jákvæð.
Hins vegar komst ég svo í þá stöðu í starfi að vera
fljótlega treyst fyrir kennaranemum, án þess að hafa til þess tilskilda
reynslu, né nokkra kunnáttu né þjálfun í því sem mér bar að veita nemum. Learn
by doing var því það eina sem mér bauðst.
Í viðtali við mastersnema í vor komst ég að þeirri
niðurstöðu að þetta væri óviðunandi og um leið fór ég að hugleiða hvort skólinn
þar sem ég er nú í stjórnunarstöðu þurfi ekki að móta sér skýrari stefnu um það
með hvaða hætti er tekið á móti kennaranemum. Ég vonast til þess að geta nýtt
mér námskeiðið til að hrinda því í framkvæmd.
No comments:
Post a Comment